Met de nodige binnenstedelijke en bestuurlijke uitdagingen komt de Guardianenhof tot stand in 1999, voor vriend en vijand
Het onderhoud en de restauratie van de Sint-Catharinakerk in ‘s-Hertogenbosch door de jaren heen en in het bijzonder in de periode van 1995 tot 1999
Als 14-jarige is Johan van den Bouwhuijsen al een jongen met pit. Zijn vader neemt hem op deze jonge leeftijd in dienst als leerling-timmerman. Hij moet het vak leren in de praktijk.
Over Martinus van den Bouwhuijsen (1847-1922), oprichter van Bouwbedrijf Van den Bouwhuijsen
Martinus van den Bouwhuijsen (1847-1922), oprichter van Van den Bouwhuijsen Bouwbedrijf, bouwt zijn eerste huis.
Hoe de ‘bouwkundige eenheid’ aan de Stationsweg vanaf 1960 onderbroken werd.
Piet van den Bouwhuijsen is alleen maar trots dat hij deze opdracht binnen wist te slepen. Het project staat model voor zijn ideeën over maatschappelijke en bouwtechnische vooruitgang. Het is ook een spectaculair project. Hoe omstreden de bouw ook is, ze trekt dagelijks vele belangstellenden. Het vakmanschap van Van den Bouwhuijsen wordt op de proef gesteld. Om het pand te kunnen bouwen een uitzonderlijk zware en diepe fundering worden aangelegd. Dat levert gevaar op voor schade aan belendende panden. De nieuwsgierige Bosschenaar, graag kijken naar mensen die werken, ziet toe hoe rond de grote bouwput een betonnen en watervrije damwand tot stand komt.
Van den Bouwhuijsen Betonbouw en de Wederopbouw van ‘s-Hertogenbosch
De stedebouwkundige legger van het nieuwe uitbreidingsgebied is ontworpen door architect Hugh Maaskant. De Rotterdamse architect ligt midden in bed bij gezaghebbende bestuurders. Maaskant is een Rotterdamse doener, heeft gevoel voor commercie en doet wat zijn opdrachtgever tevreden stelt.
Er is weinig geld, er is veel te bouwen, er zijn weinig materialen en onder de aannemers is veel onbekwaam kaf onder het koren. Opletten dus voor een bestuurder. Deze let vooral op doelmatigheid, functionaliteit, soberheid én vertrouwde aannemers. Beton is er in overvloed en is zo basismateriaal. Bij Van den Bouwhuijsen Betonbouw hebben ze daar als geen ander verstand van.
De Van den Bouwhuijsens bouwen voor immigranten die de Bossche ziekenzorg vooruit helpen.
Op 4 mei 1932 zegent Mgr. Arnold Diepen de nieuwbouw van het Carolusziekenhuis in. Johan van den Bouwhuijsen is erbij en is nu hoofdaannemer. Hij bouwt in recordtempo, in tien maanden tijd. Het ziekenhuis is van alles voorzien. Van den Bouwhuijsen Betonbouw bouwt voor een bedrag van 125.000 gulden (nu 2.350.000 euro). De nieuwbouw wordt geheel opgetrokken in betonconstructie.
Het is een compleet ziekenhuis met twee operatiezalen, een röntgenkamer, 40 één- en tweepersoonskamers, die alle een heel eigen karakter hebben. Maar het meest opvallende is wel: de huiselijkheid en gezelligheid. De opdracht van de zusters luidde: geef de patiënte het idee dat ze in een gezellig ziekenhuis ligt.
Johan van den Bouwhuijsen (1883-1938) en de eerste overdekte veemarkt van Nederland
Johan van den Bouwhuijsen tijdens de gemeenteraadsvergadering van 20 juni 1928: ‘Voorzitter, er is drieduizend gulden beschikbaar voor onderzoek en voorbereiding voor de overdekte veemarkt. Kunnen we een deel van dat bedrag niet besteden voor een bezoek aan de onlangs gereedgekomen overdekte veemarkt in het Duitse stadje Leer?’
In gesprek met Werner Beset, projectleider onderhoud en service bij Van den Bouwhuijsen.
‘Het mooiste van mijn werk zijn de WMO-klussen. Misschien bouwkundig allemaal niet zo spannend. Maar je verbouwt dan echt om mensen met een handicap uit de brand te helpen. De dankbaarheid die je dan ontmoet, daar hou ik altijd weer een goed gevoel aan over.’
‘Ik heb liever een zesje voor het proces en een acht voor het resultaat dan andersom’, zegt burgemeester Ton Rombouts als hij op zaterdag 23 januari 2010 het nieuwe onderkomen van roeivereniging Hertog inwijdt.
Rombouts verwijst naar de lange procedure op weg naar het bijzondere gebouw. De eerste aanzet voor nieuwbouw van roeivereniging De Hertog is er al in 1994. ‘Het is exemplarisch voor ons land. Een woud van juridische procedures is tegenwoordig een bekend verschijnsel’, vervolgt Rombouts.
Maar nu, op 23 januari, 2010 vindt dan toch de opening plaats. Voor Rombouts is het gebouw ‘een parel in de snoer van herstelde vestingwerken.’
In het najaar van 1962 protesteert een voltallige gemeenteraad bij het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Het ministerie had het stadsbestuur erop gewezen dat ’s-Hertogenbosch over meer dan zeshonderd monumentale gebouwen beschikte! Het Bossche College van B & W is in paniek. ‘Zo hebben we een ‘monumentenprobleem’, roept een van de wethouders. De monumenten zijn een sta-in-de-weg van sanering en modernisering
Vrijdag 30 augustus 1965: het Brabants Dagblad toont, bijna geruststellend, dat de sloop van krottenwijk de Pijp toch echt doorgaat. Het parkeerterrein op het Burgemeester Loeffplein is dan toch aanstaande.
Opgetogen over de voortgang van de sanering van de Pijp, heeft het Brabants Dagblad toch ook al oog voor een bijzonder monument, de Hof van Zevenbergen. Dat moeten de mensen toch echt gaan zien. Het zal nog even duren voor bezichtiging ook een feest voor het oog wordt.